Καλημέρα
Ξύπνησα με το φως να στέκεται στο περβάζι
σαν κουρασμένος ταχυδρόμος με γράμμα χωρίς παραλήπτη.
Ο καφές αχνίζει σαν σκέψη που δεν ειπώθηκε,
κι απ’ το ραδιόφωνο μια φωνή λέει "καλημέρα"
χωρίς να ξέρει σε ποιον.
Η πόλη ακόμη ντυμένη με το νυχτερινό της
κουβαλάει τα όνειρα στους ώμους,
κάποια πέφτουν στο δρόμο,
κανείς δεν σκύβει.
Κι όμως —
κάθε μέρα έχει μέσα της κάτι από αρχή,
ένα φύλλο που δεν έπεσε ακόμα,
μια σιωπή που επιμένει να γίνει τραγούδι.
Καλημέρα, λοιπόν —
όχι σαν συνήθεια,
μα σαν υπόσχεση
πως ό,τι δεν ειπώθηκε χθες,
θα γραφτεί σήμερα
στο βλέμμα σου.
By Ηχολόγειον
Εκτύπωση στις 13/12/2025
Από την ιστοσελίδα Ηχολόγιο
echologion.com/el/articles.asp?export=html&tid=284