ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟΣ ΕΡΩΤΑΣ
Από την πρώτη στιγμή που τα βλέμματά τους συναντήθηκαν, κάτι άλλαξε μέσα τους.
18/02/2025
ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟΣ ΕΡΩΤΑΣ
Ο Αλέξανδρος και η Ηλέκτρα γνωρίστηκαν ένα καλοκαίρι σε ένα μικρό χωριό δίπλα στη θάλασσα. Ήταν και οι δύο δεκαοκτώ χρονών, γεμάτοι όνειρα και ελπίδες για το μέλλον. Ο Αλέξανδρος είχε έρθει από την Αθήνα για να περάσει τις διακοπές του στο σπίτι της γιαγιάς του, ενώ η Ηλέκτρα είχε μεγαλώσει εκεί, ανάμεσα στα στενά σοκάκια και τα αλμυρά κύματα.
Από την πρώτη στιγμή που τα βλέμματά τους συναντήθηκαν, κάτι άλλαξε μέσα τους. Δεν χρειάστηκαν λέξεις για να καταλάβουν πως οι ψυχές τους είχαν βρει η μία την άλλη. Περνούσαν ώρες ατελείωτες μαζί, περπατώντας στις αμμουδιές, μιλώντας για βιβλία, μουσική, για τα όνειρά τους. Γελούσαν δυνατά, κοιτούσαν τα αστέρια και έκαναν σχέδια που δεν ήξεραν αν θα πραγματοποιηθούν.
Όμως, το καλοκαίρι δεν κρατά για πάντα.
Η μέρα του αποχαιρετισμού έφτασε πιο γρήγορα απ’ όσο θα ήθελαν. Ο Αλέξανδρος έπρεπε να γυρίσει στην πόλη, να συνεχίσει τις σπουδές του. Η Ηλέκτρα ήξερε πως το χωριό θα γινόταν ξανά ένα μέρος χωρίς εκείνον. Υποσχέθηκαν να κρατήσουν επαφή, να βρεθούν ξανά σύντομα, αλλά και οι δύο κατά βάθος ήξεραν πως η ζωή πολλές φορές δεν αφήνει τον έρωτα να ανθίσει.
Τα πρώτα γράμματα και μηνύματα ήταν γεμάτα πάθος και λαχτάρα. Όμως, με τον καιρό, οι απαντήσεις αραίωσαν. Η απόσταση, οι υποχρεώσεις, οι νέες πραγματικότητες άρχισαν να θολώνουν εκείνη τη φωτιά που κάποτε τους κρατούσε ζωντανούς. Ο Αλέξανδρος προσπάθησε να επιστρέψει, αλλά πάντα κάτι τον εμπόδιζε. Η Ηλέκτρα περίμενε, αλλά όσο περνούσε ο καιρός, η προσμονή μετατράπηκε σε σιωπή.
Χρόνια μετά, μια τυχαία συνάντηση σε έναν σταθμό τρένου τους έφερε ξανά κοντά. Ήταν και οι δύο αλλαγμένοι, όμως τα μάτια τους έλαμψαν όπως τότε, σαν να μην είχε περάσει ούτε μια μέρα. Κοιτάχτηκαν για λίγο, αντάλλαξαν ένα χαμόγελο, αλλά δεν μίλησαν. Ο χρόνος είχε ήδη γράψει τη δική του ιστορία. Ένα τελευταίο βλέμμα, ένας βουβός αποχαιρετισμός, και ύστερα συνέχισαν τις ζωές τους, γνωρίζοντας πως κάποτε είχαν ζήσει έναν έρωτα που, αν και δυνατός, έμεινε για πάντα ανεκπλήρωτος.
by SIRANO
Εκτύπωση στις 20/04/2025
Από την ιστοσελίδα Ηχολόγιο
echologion.com/el/articles.asp?tid=167