Καλημέρα

Καλημέρα

Ξύπνησα με το φως να στέκεται στο περβάζι
σαν κουρασμένος ταχυδρόμος με γράμμα χωρίς παραλήπτη.
Ο καφές αχνίζει σαν σκέψη που δεν ειπώθηκε,
κι απ’ το ραδιόφωνο μια φωνή λέει "καλημέρα"
χωρίς να ξέρει σε ποιον.

Η πόλη ακόμη ντυμένη με το νυχτερινό της
κουβαλάει τα όνειρα στους ώμους,
κάποια πέφτουν στο δρόμο,
κανείς δεν σκύβει.

Κι όμως —
κάθε μέρα έχει μέσα της κάτι από αρχή,
ένα φύλλο που δεν έπεσε ακόμα,
μια σιωπή που επιμένει να γίνει τραγούδι.

Καλημέρα, λοιπόν —
όχι σαν συνήθεια,
μα σαν υπόσχεση
πως ό,τι δεν ειπώθηκε χθες,
θα γραφτεί σήμερα
στο βλέμμα σου.

By Ηχολόγειον