Σταυρούλα Βενιέρη

Κυρί­ες και κύ­ριοι,

Σήμε­ρα έχου­με την τιμή να γνω­ρί­σου­με μια προ­σω­πι­κό­τη­τα που δεν πε­ριο­ρί­ζε­ται σε ένα μόνο λο­γο­τε­χνι­κό εί­δος, αλλά δια­πρέ­πει σε πολ­λά. Μια συγ­γρα­φέα που η πένα της δεν ακο­λου­θεί σύ­νο­ρα, αλλά εξε­ρευ­νά δια­φο­ρε­τι­κά μο­νο­πά­τια, αγ­γί­ζο­ντας την ψυχή των ανα­γνω­στών μέσα από τη δύ­να­μη των λέ­ξε­ων.

Η Σταυρούλα Βενιέρη γεν­νή­θη­κε στον Πει­ραιά και με­γά­λω­σε στη Νίκαια. Σπού­δα­σε Διοί­κη­ση Επι­χει­ρή­σε­ων, Marketing, Δημό­σιες Σχέ­σεις και έχει πι­στο­ποί­η­ση γνώ­σης της Ελλη­νι­κής Νοη­μα­τι­κής Γλώσ­σας. Είναι Συγ­γρα­φέ­ας Παρα­μυ­θιών και Παι­δι­κής Λογο­τε­χνί­ας , Υπεύ­θυ­νη Δημο­σί­ων Σχέ­σε­ων σε Εκδο­τι­κή Εται­ρεία και αρ­θρο­γρα­φεί στον ηλε­κτρο­νι­κό τύπο.

Η αγά­πη της για τη γρα­φή και τα παι­διά, απο­τέ­λε­σαν το βα­σι­κό της κί­νη­τρο για να πα­ρα­κο­λου­θή­σει εκ­παι­δευ­τι­κά προ­γράμ­μα­τα συγ­γρα­φής πα­ρα­μυ­θιού, σχο­λι­κής ψυ­χο­λο­γί­ας, δια­πο­λι­τι­σμι­κής εκ­παί­δευ­σης κ.α.

Στη­ρί­ζει πρω­το­βου­λί­ες και προ­τά­σεις της Πρω­το­βάθ­μιας Εκπαί­δευ­σης με δια ζώ­σης ή με εξ απο­στά­σε­ως αφη­γή­σεις πα­ρα­μυ­θιών της και με δρά­σεις πάνω σε αυτά.

Η πλού­σια συγ­γρα­φι­κή της πο­ρεία, εκτός από πα­ρα­μύ­θια, ιστο­ρί­ες και μυ­θο­λο­γία, πε­ρι­λαμ­βά­νει ακό­μη, σει­ρές Εκπαι­δευ­τι­κών Προ­γραμ­μά­των εμπλου­τι­σμέ­νες με και­νο­τό­μες ιδέ­ες παι­δα­γω­γι­κού υλι­κού σύμ­φω­να με τα νέα προ­γράμ­μα­τα του Υπουρ­γεί­ου Παι­δεί­ας.

Το έργο της, έχει στο επί­κε­ντρό του τα Παι­διά και την προ­στα­σία των Δικαιω­μά­των τους. Εστιά­ζει επί­σης, στους το­μείς της προ­ώ­θη­σης του πο­λι­τι­σμού, της ει­ρή­νης, της παι­δεί­ας και της δια­φύ­λα­ξης της πο­λι­τι­στι­κής κλη­ρο­νο­μιάς μας.

Είναι μέ­λος του Συλ­λό­γου «Λάνασ­σα υπέρ Παι­διών με καρ­κί­νο», Φιλαν­θρω­πι­κού Σωμα­τεί­ου Ειδι­κού σκο­πού Πρω­το­βάθ­μιας φρο­ντί­δας, του Φιλαν­θρω­πι­κού Οργα­νι­σμού για Παι­διά «Το Φωτει­νό Αστέ­ρι» και μέ­λος της Οργα­νω­τι­κής Επι­τρο­πής «Ειρή­νη – Προ­ώ­θη­ση, Ανα­βί­ω­ση Πολι­τι­στι­κής Ολυ­μπια­κής Εκε­χει­ρί­ας», ενι­σχύ­ο­ντας τις αν­θρω­πι­στι­κές αξί­ες.

Υπήρ­ξε μέ­λος κρι­τι­κής επι­τρο­πής σε δια­γω­νι­σμούς Παρα­μυ­θιού και Παι­δι­κής Λογο­τε­χνί­ας. Έργα της έχουν δη­μο­σιευ­τεί σε ποι­η­τι­κά λευ­κώ­μα­τα, παι­δι­κές αν­θο­λο­γί­ες, συλ­λο­γι­κούς τό­μους και δια­δι­κτυα­κά πε­ριο­δι­κά. Ποι­ή­μα­τά της με­λο­ποι­ή­θη­καν και πολ­λά από αυτά έγι­ναν παι­δι­κά τρα­γού­δια, τα οποία συ­νο­δεύ­ουν τα βι­βλία της.

Σήμε­ρα, λοι­πόν, έχου­με την ευ­και­ρία να ανα­κα­λύ­ψου­με από κο­ντά το πο­λυ­διά­στα­το έργο της, να αντλή­σου­με έμπνευ­ση από την πο­λυ­φω­νία της σκέ­ψης της και να τα­ξι­δέ­ψου­με μέσα από τις ιστο­ρί­ες που μοι­ρά­ζε­ται μαζί μας.

1) Πώς μπήκε η συγγραφή στη ζωή σας;

Σ. Β. 

Καλη­σπέ­ρα σας κύ­ριε Σπη­λιό­που­λε.  Αρχι­κά, θα ήθε­λα να σας ευ­χα­ρι­στή­σω για την τι­μη­τι­κή σας πρό­σκλη­ση να μι­λή­σω για το έργο και το πρό­σω­πό μου στον έγκρι­το Ιστό­το­πο: “Ηχο­λό­γειον” και σε εσάς προ­σω­πι­κά. Σας αξί­ζουν πολ­λά συγ­χα­ρη­τή­ρια για όλα τα αξιο­θαύ­μα­στα που έχε­τε με κόπο δη­μιουρ­γή­σει!

Η συγ­γρα­φή μπή­κε στη ζωή μου μέσα από τη με­γά­λη μου αγά­πη για τα παι­διά. Πάντα με συ­γκι­νού­σε ο κό­σμος των παι­διών, η αθω­ό­τη­τα, η φα­ντα­σία και οι αξί­ες που κου­βα­λούν. Έτσι, άρ­χι­σα να γρά­φω πα­ρα­μύ­θια που όχι μόνο ψυ­χα­γω­γούν, αλλά και με­τα­δί­δουν όμορ­φα μη­νύ­μα­τα.

Οι λέ­ξεις λοι­πόν, άρ­χι­σαν να γί­νο­νται μι­κρές, μα­γι­κές κλω­στές που ύφαι­ναν ιστο­ρί­ες γε­μά­τες όνει­ρα και τρυ­φε­ρά μα­θή­μα­τα ζωής. Τα παι­διά εί­ναι η έμπνευ­σή μου, οι μι­κροί μου ήρω­ες και μέσα από τις σε­λί­δες των πα­ρα­μυ­θιών μου θέλω να τους χα­ρί­σω πολ­λά χα­μό­γε­λα, να τους δώσω τρο­φή για σκέ­ψη και να τους εν­θαρ­ρύ­νω να πι­στεύ­ουν στον εαυ­τό τους.

2) Ποιο είναι εκείνο το στοιχείο που σας έδωσε το έναυσμα να γράψετε το πρώτο σας βιβλίο;

Σ. Β.

Το έναυ­σμα για να γρά­ψω το πρώ­το μου βι­βλίο το βρή­κα στα Δικαιώ­μα­τα του Παι­διού, για­τί κάθε παι­δί αξί­ζει να με­γα­λώ­νει με αγά­πη, προ­στα­σία και σε­βα­σμό. Έτσι, έγρα­ψα ένα 2το­μο έργο με 12 παι­δι­κές ιστο­ρί­ες βγαλ­μέ­νες από την κα­θη­με­ρι­νό­τη­τα των παι­διών, που στη­ρί­ζο­νται πάνω στα δι­καιώ­μα­τά τους.

Πιστεύω ότι εί­ναι απα­ραί­τη­το τα παι­διά να γνω­ρί­ζουν τα δι­καιώ­μα­τά τους, να τα προ­στα­τεύ­ουν και να με­γα­λώ­νουν υγιέ­στα­τα, με ασφά­λεια και φρο­ντί­δα. Κι εμείς, οι με­γά­λοι, έχου­με χρέ­ος να τα δια­φυ­λάσ­σου­με, να τα τη­ρού­με και να ση­κώ­νου­με ψηλά τη ση­μαία της αξιο­πρέ­πειας και του σε­βα­σμού για κάθε παι­δί.

Μέσα από τις ιστο­ρί­ες μου λοι­πόν, θέλω να τους χα­ρί­σω όχι μόνο χαρά και φα­ντα­σία, αλλά και τη δύ­να­μη να διεκ­δι­κούν αυτά που τους ανή­κουν, να πι­στεύ­ουν στον εαυ­τό τους και να γνω­ρί­ζουν πως ο κό­σμος γί­νε­ται κα­λύ­τε­ρος όταν όλα τα παι­διά, χω­ρίς εξαι­ρέ­σεις, με­γα­λώ­νουν σε ένα πε­ρι­βάλ­λον απο­δο­χής, ισό­τη­τας και δι­καιο­σύ­νης.

3) Πώς αντιμετώπισε η οικογένειά σας τη συγγραφική σας ιδιότητα;

Σ. Β.

Στη συγ­γρα­φι­κή μου πο­ρεία, η οι­κο­γέ­νειά μου στά­θη­κε δί­πλα μου με αγά­πη, χαρά και βα­θιά εν­συ­ναί­σθη­ση. Με στή­ρι­ξαν αφά­ντα­στα, πι­στεύ­ο­ντας στο όνει­ρό μου και στη δύ­να­μη των λέ­ξε­ών μου να αλ­λά­ξουν τον κό­σμο των παι­διών.

Η υπο­στή­ρι­ξή τους έγι­νε ο άνε­μος στα φτε­ρά μου, δί­νο­ντάς μου την ώθη­ση να συ­νε­χί­σω να γρά­φω με ακό­μα με­γα­λύ­τε­ρο πά­θος και αφο­σί­ω­ση.

4) Ζούμε σε μία χώρα που οι περισσότεροι γράφουν παρά διαβάζουν. Εσείς από την εμπειρία σας ως Υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων του Εκδοτικού Οίκου "ΚΟΥΡΟΣ" πώς εισπράττεται το φαινόμενο αυτό;

Σ. Β.

Μου φαί­νε­ται πα­ρά­δο­ξο και κά­πως ανη­συ­χη­τι­κό το γε­γο­νός ότι ζού­με σε μια χώρα όπου οι πε­ρισ­σό­τε­ροι άν­θρω­ποι φαί­νε­ται να γρά­φουν παρά να δια­βά­ζουν. Η γρα­φή εί­ναι μια υπέ­ρο­χη μορ­φή έκ­φρα­σης, αλλά πώς μπο­ρεί κά­ποιος να γρά­φει καλά αν δεν έχει πρώ­τα γε­μί­σει τη σκέ­ψη του με τις ιδέ­ες, τις ει­κό­νες και τη σο­φία που προ­σφέ­ρει η ανά­γνω­ση;

Νιώθω ότι η δη­μιουρ­γία χω­ρίς τη γνώ­ση και την καλ­λιέρ­γεια που έρ­χε­ται μέσα από τα βι­βλία μοιά­ζει με πη­γά­δι που αδειά­ζει χω­ρίς να γε­μί­ζει. Θα ήθε­λα να βλέ­πω πε­ρισ­σό­τε­ρους αν­θρώ­πους να δια­βά­ζουν, να εμπνέ­ο­νται, να μα­θαί­νουν και μετά να γρά­φουν με ου­σία και βά­θος. Είμαι όμως αι­σιό­δο­ξη και θε­ω­ρώ ότι θα υπάρ­ξει μία ανο­δι­κή πο­ρεία ανά­γνω­σης στο μέλ­λον με ανοι­χτούς ορί­ζο­ντες.

5) Τι σημαίνει καλό βιβλίο στις μέρες μας και ποιο ρόλο επιτελεί;

Σ. Β.

Καλό βι­βλίο στις μέ­ρες μας ση­μαί­νει ένα έργο που αγ­γί­ζει τις καρ­διές των ανα­γνω­στών, που προ­κα­λεί σκέ­ψεις και συ­ναι­σθή­μα­τα και που προ­ά­γει αξί­ες, όπως η εν­συ­ναί­σθη­ση, ο σε­βα­σμός και η αγά­πη για τη ζωή και τους γύρω μας.

Ο ρό­λος του βι­βλί­ου εί­ναι σπου­δαί­ος, για­τί λει­τουρ­γεί ως κα­θρέ­φτης της κοι­νω­νί­ας, εν­θαρ­ρύ­νο­ντας την προ­σω­πι­κή ανά­πτυ­ξη και την κα­τα­νό­η­ση, αλλά και ως ερ­γα­λείο για την υπε­ρά­σπι­ση των δι­καιω­μά­των, την καλ­λιέρ­γεια της κρι­τι­κής σκέ­ψης και την ενί­σχυ­ση της δη­μιουρ­γι­κό­τη­τας και της φα­ντα­σί­ας, ιδιαί­τε­ρα στα παι­διά.

6) Μιλήστε μας λίγο για τα πονήματά σας και τις διακρίσεις που έχετε, καθώς γνωρίζω ότι ο κόσμος τα έχει αγκαλιάσει.

Σ. Β.

Μέχρι τώρα έχουν εκ­δο­θεί 58 παι­δι­κά βι­βλία μου, που ανά­με­σά τους ξε­χω­ρί­ζουν οι σει­ρές: Φύλλα Εργα­σί­ας Εκπαι­δευ­τι­κών Προ­γραμ­μά­των, Δεξιό­τη­τες και Δρά­σεις,  Γιορ­τι­νά Φύλλα Δρα­στη­ριο­τή­των & Παι­δι­κές Σχο­λι­κές Παρα­στά­σεις, οι Ένδο­ξοι Ήρωες του 1821, οι 12 θεοί του Ολύ­μπου, κα­θώς και τα 3 νέα βι­βλία μου για την Πολι­τι­στι­κή Κλη­ρο­νο­μιά μας, την ιστο­ρία της αρ­πα­γής των γλυ­πτών του Παρ­θε­νώ­να, για τη μου­σεια­κή εκ­παί­δευ­ση των παι­διών και ιδιαί­τε­ρα για το Νέο Μου­σείο τής Ακρό­πο­λης.

Όλα κυ­κλο­φο­ρούν από τις Εκδό­σεις ΚΟΥ­ΡΟ­Σ και σε αυτό το ση­μείο θα ήθε­λα θερ­μά να ευ­χα­ρι­στή­σω τον εκ­δό­τη μου, κύ­ριο Δημή­τρη Φύκι­ρη,  για την αμέ­ρι­στη εμπι­στο­σύ­νη του στο έργο μου, κα­θώς και τον τρα­γου­δι­στή, τρα­γου­δο­ποιό & συν­θέ­τη, Θανά­ση Παπα­βα­σι­λεί­ου για τη με­λο­ποί­η­ση των ποι­η­μά­των μου που συ­νο­δεύ­ουν τα βι­βλία μου, αλλά και για την ερ­μη­νεία του σε πολ­λά από αυτά.

7) Τέλος, τι άλλο να περιμένουμε από εσάς στο προσεχές διάστημα;

Σ. Β.

Η αλή­θεια εί­ναι ότι έχω πολ­λά σχέ­δια στο μυα­λό μου και ελ­πί­ζω να υλο­ποι­ή­σω τα πε­ρισ­σό­τε­ρα από αυτά. Ωστό­σο, ετοι­μά­ζω μία σει­ρά από 6 πα­ρα­μύ­θια, τα οποία ανα­φέ­ρο­νται σε πο­λύ­τι­μες αξί­ες, όπως η αγά­πη, κα­λο­σύ­νη, σε­βα­σμός, ευ­γέ­νεια, αλ­λη­λο­βο­ή­θεια, δια­φο­ρε­τι­κό­τη­τα.

Πιστεύω ότι αυ­τές οι αξί­ες ενι­σχύ­ουν την ψυ­χι­κή αν­θε­κτι­κό­τη­τα των παι­διών, βοη­θώ­ντας τα να αντι­λη­φθούν τη ση­μα­σία της κοι­νω­νι­κής συ­νερ­γα­σί­ας και της υπο­στή­ρι­ξης, κάτι που θα τα κά­νει ευ­τυ­χι­σμέ­να και θα τα ωφε­λή­σει σε κάθε το­μέα της ζωή τους.

Κύριε Σπηλιόπουλε, σας ευχαριστώ ακόμα μία φορά για την όμορφη και εποικοδομητική αυτή η συζήτηση. Σας εύχομαι να είσαστε πάντα γερός και να δημιουργείτε θαυμαστά!