ΕΓΩ ΚΑΙ Η ΜΟΝΑΞΙΑ

ΕΓΩ ΚΑΙ Η ΜΟΝΑΞΙΑ

Μα κι αν τα χρόνια έχουν περάσει
και η ζωή μ’ έχει ξεχάσει
κι αν ήρθαν μπόρες και καταιγίδες
εγώ θα μείνω με τις ελπίδες.

Εγώ είμαι εδώ και περιμένω
σαν ένας φάρος αναμμένος
δεν με τρομάζει η μοναξιά
μ’ ακολουθεί σιμά-σιμά.

Δίπλα μου νόμιζα είχες μείνει
κι η μοναξιά με χαιρετά,
όμως με κοίταξες στα μάτια
κι είδα τα μάτια σου υγρά.

Κατάλαβα πως ήταν λάθος
να περιμένω την χαρά,
η λάμψη έσβησε του φάρου
κι έμεινες σκοτεινός και μόνος,
αγέρωχος την θάλασσα κοιτά.

Πάλι θα ξημερώσει όμως
και θα γεμίσει μ’ ελπίδα η καρδιά!
Θα ανάψουνε πάλι τα φώτα,
θα νιώσω πάλι τη χαρά
κι ας έχω τώρα μόνη μου παρέα
την φίλη μου την μοναξιά!

Ειρήνη Τρυφωνοπούλου Συγγραφέας Ποιήτρια