ΚΛΑΟΥΔΙΑ

Η Κλαυδία, η νεαρή τραγουδίστρια που θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στη Eurovision με το τραγούδι «Αστερομάτα», μοιράστηκε πρόσφατα τις προσωπικές της ιστορίες και παθήματα σε συνέντευξή της. Προερχόμενη από μία λαϊκή οικογένεια, η Κλαυδία περιέγραψε τις δυσκολίες που αντιμετώπισε η οικογένεια της κατά την άφιξή τους από τη Σοβιετική Ένωση στην Ελλάδα το 1991. Οι γονείς της, εργατικοί άνθρωποι του μεροκάματου, αναγκάστηκαν να προσπαθήσουν σκληρά για να προσφέρουν το καλύτερο δυνατό στους δύο τους.

Κατά τη διάρ­κεια της συ­νέ­ντευ­ξης στην εκ­πο­μπή «Super Κατε­ρί­να», η Κλαυ­δία ανα­φέρ­θη­κε και στον σύ­ντρο­φό της, OGE. Μαζί ξε­κί­νη­σαν από μία επαγ­γελ­μα­τι­κή συ­νερ­γα­σία, αλλά οι σχέ­σεις τους προ­χώ­ρη­σαν πε­ραι­τέ­ρω με την πά­ρο­δο του χρό­νου. Μίλη­σε για τη στή­ρι­ξή του, το­νί­ζο­ντας ότι μοιά­ζει πολύ με τον πα­τέ­ρα της, τόσο σε χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά όσο και στη συ­μπε­ρι­φο­ρά τους.

«Υπήρ­ξαν πολ­λές δυ­σκο­λί­ες στα παι­δι­κά μου χρό­νια. Γεν­νή­θη­κα εδώ, με­γά­λω­σα στον Ασπρό­πυρ­γο. Η οι­κο­γέ­νειά μου εί­ναι πο­ντια­κής κα­τα­γω­γής, ήρ­θαν από τη Σοβιε­τι­κή Ένωση το 1991. Δυσκο­λεύ­τη­καν πάρα πολύ να χτί­σουν ξανά τη ζωή τους εδώ, δού­λε­ψαν πάρα πολύ σκλη­ρά. Μένα­νε πάρα πολ­λές οι­κο­γέ­νειες μαζί σε ένα μι­κρό σπι­τά­κι, της προ­για­γιάς μου, υπό συν­θή­κες πολύ δύ­σκο­λες, η οι­κο­γέ­νεια του θεί­ου μου, η οι­κο­γέ­νεια της θεί­ας μου, οι­κο­γέ­νειες με παι­διά. Κάνα­νε οι­κο­νο­μία και χτί­ζα­νε με τα χέ­ρια τους. Η μη­τέ­ρα μου εί­ναι κομ­μώ­τρια και ο πα­τέ­ρας μου οδη­γός. Προ­έρ­χο­μαι από μία οι­κο­γέ­νεια λαϊ­κή, απλή, άν­θρω­ποι του με­ρο­κά­μα­του. Όλα τα έκα­ναν μό­νοι τους σιγά σιγά, λι­θα­ρά­κι λι­θα­ρά­κι με τα χέ­ρια τους».

Ανα­φε­ρό­με­νη στα παι­δι­κά της χρό­νια, η Κλαυ­δία απο­κά­λυ­ψε ότι από πολύ νω­ρίς ήξε­ρε ότι ήθε­λε να ασχο­λη­θεί επαγ­γελ­μα­τι­κά με το τρα­γού­δι. Παρά τις προ­κλή­σεις που βί­ω­σε, η αγά­πη της για τη μου­σι­κή πα­ρέ­μει­νε ακέ­ραια. Σήμε­ρα, με την συμ­με­το­χή της στη Eurovision, οι οπα­δοί της ανα­μέ­νουν με ανυ­πο­μο­νη­σία το μέλ­λον της στην μου­σι­κή σκη­νή.

«Είπα ότι θα ασχο­λη­θώ με το τρα­γού­δι από όσο θυ­μά­μαι τον εαυ­τό μου να σκέ­φτε­ται το μέλ­λον, έλε­γα ότι ό,τι και αν κάνω σαν plan b, αν δεν πε­τύ­χω στο τρα­γού­δι, να κάνω το plan b, plan a. Είχα πιά­σει πυ­ρο­σβε­στι­κές αστυ­νο­μι­κές σχο­λές, αλλά έκλι­να πε­ρισ­σό­τε­ρο στην αγ­γλι­κή φι­λο­λο­γία. Η μαμά ήταν η πρώ­τη που μου είπε ότι έχω ωραία φωνή. Έχει καλή φωνή κι εκεί­νη, αλλά δεν της αρέ­σει να τρα­γου­δά­ει. Μου τρα­γου­δού­σε όταν ήμουν μι­κρή και εγώ τα απο­στή­θι­ζα, ρώ­σι­κα. Κατα­λα­βαί­νω πολύ καλά, δια­βά­ζω και μι­λάω, αλλά θέλω εξά­σκη­ση».

Σε άλλο ση­μείο της συ­νέ­ντευ­ξης, η Κλαυ­δία μί­λη­σε για τον σύ­ντρο­φό της και πε­ριέ­γρα­ψε πώς γνω­ρί­στη­καν, αλλά και πώς ήρ­θαν κο­ντά. Πιο ανα­λυ­τι­κά, ανέ­φε­ρε: «Δεν θα έλε­γα ότι ερω­τευ­τή­κα­με αμέ­σως. Είχα­με συ­νερ­γα­στεί στο πα­ρελ­θόν, αλλά τότε ήταν και αυ­τός σε σχέ­ση, ήμουν και εγώ σε σχέ­ση. Ήταν εντε­λώς επαγ­γελ­μα­τι­κό το πώς γνω­ρι­στή­κα­με. Έτυχε δύο-τρία χρό­νια μετά από αυτό το συμ­βαν και ιδω­θή­κα­με ξανά σε ένα event και κολ­λή­σα­με σαν πά­ρεα στην αρχή. Σίγου­ρα μας ενώ­νει το γε­γο­νός ότι ασχο­λού­μα­στε με τη μου­σι­κή. Είναι πολύ υπο­στη­ρι­κτι­κός και όπου μπο­ρεί εί­ναι εκεί».