ΚΡΙΒΕΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

Καλεσμένος στην εκπομπή ΜΟΥΣΙΚΟ ΠΑΚΕΤΟ                     με τον Χρήστο Σπηλιόπουλο

Χρήστος: Καλησπέρα σε όλους τους φίλους και φίλες. Κοντά μας ο Γιάννης
Κριβέρης, έναν μουσικό, έναν μαέστρο, έναν συνθέτη που μας έχει καταπλήξει
με αυτά που μαθαίνουμε τώρα τελευταία, έναν άνθρωπο χαμηλών τόνων.
Γιάννης: Γεια σου Χρήστο μου, ευχαριστώ για την κουβεντούλα που θα κάνουμε
μέσα από την εκπομπή σου και το ράδιο αίσθηση.
Χρήστος: Κατ’ αρχάς ξέρω ότι είσαι και καθηγητής μουσικής, διδάσκεις σε
ωδείο.
Γιάννης: Είμαι στο Πατραϊκό ωδείο.
Χρήστος: Και πέραν αυτού γράφεις μουσική για ταινίες, κάτι που το ξέρουν
λίγοι και έχω ανακαλύψει ότι έχεις βραβευτεί για ένα ντοκιμαντέρ ιταλικής
παραγωγής.
Γιάννης: Ναι, ένα ντοκιμαντέρ για την ιταλική τηλεόραση, το «Astronomy”,είναι με
θέμα την αστρονομία από την αρχαία Ελλάδα μέχρι σήμερα, πήγε σε φεστιβάλ και
κέρδισα το πρώτο βραβείο καλύτερης μουσικής.
Χρήστος: Να πούμε για την ταινία που ετοιμάζεις τώρα σε σκηνοθεσία του
Βασίλη Τσικάρα, η μουσική είναι δική σου και με ένα τραγούδι που ερμηνεύει
η Μαντώ. Ποιο είναι το θέμα της ταινίας;
Γιάννης: Είναι μία αληθινή ιστορία ονομάζεται “Operation Star”, με θέμα τον Δεύτερο
Παγκόσμιο Πόλεμο το 1943 βασισμένη σε αληθινά γεγονότα. Είχα την τύχη να
παρευρεθώ στα γυρίσματα, ήταν μία καταπληκτική εμπειρία με πραγματική ιστορία
και γεγονότα. Έχει βέβαια και τη μυθοπλασία να πλαισιώνει την ταινία. Σε σενάριο-
σκηνοθεσία του Βασίλη Τσικάρα.
Χρήστος: Πώς έγινε η επιλογή της Μαντώς;
Γιάννης: Ο Βασίλης μου ανέθεσε τη μουσική που ήταν όνειρο ζωής να γράψω ένα
soundtrack για ταινία του ίδιου και δέχτηκα με πολλή χαρά. Μετά ψάχναμε ποιος θα
πει το βασικό τραγούδι. Μου είπε ότι αυτό το τραγούδι το φαντάζεται με τη φωνή της
Μαντούς. Την βρήκα και της εξήγησα περί τίνος πρόκειται, ενδιαφέρθηκε και μου
έστειλε το τηλέφωνό για τα περαιτέρω. Το αστείο της υπόθεσης ήταν ότι εμείς δεν
είχαμε φτιάξει το τραγούδι και όταν δέχτηκε η Μαντώ τρέχαμε να φτιάξουμε το
κομμάτι για να μπορέσουμε να της το στείλουμε. Ο Βασίλης έφτιαξε και μου έστειλε
τους στίχους μέσα σε ένα τέταρτο και εγώ έκατσα 10 λεπτά στο πιάνο και βγήκε αυτό
το δημιούργημα, το ηχογράφησα πρόχειρα και το έστειλα.
Χρήστος: Υπάρχουν συνθέτες και στιχουργοί που προσπαθούν καιρό να
βγάλουν ένα κομμάτι και υπάρχουν άλλοι οι οποίοι όταν είναι στα ίδια μήκη
κύματος, σε λίγη ώρα έχουν ετοιμάσει ένα καταπληκτικό κομμάτι. Πρέπει να
πούμε ότι πέρα από καθηγητής μουσικής στο ωδείο, γράφεις και μουσική σε
διάφορους τραγουδιστές. Το τελευταίο που έχεις γράψει είναι του Σπύρου
Πανταζοπούλου και στιχουργός ο Βασίλης Τσικάρας.
Γιάννης: Εκτός αυτού δουλεύω νύχτα πάρα πολλά χρόνια. Η περίοδος του
κορονοϊού ήταν πολύ καλή για δημιουργία γιατί είχαμε πολύ χρόνο να γράψουμε και
να φτιάξουμε πράγματα. Έχω γράψει για πολλούς τραγουδιστές.
Χρήστος: Ποιος είναι ο τίτλος του τραγουδιού του Σπύρου Πανταζοπούλου;
Γιάννης: Έχει τίτλο «Θέλω και απόψε να σε δω».

Χρήστος: Έχεις γράψει ξένη μουσική για την Βασιλική Κεφάλα, μια κοπέλα με
υπέροχη ερμηνεία και όμορφα video clip.
Γιάννης: Η Βασιλική είναι καθηγήτρια φωνητικής στο Πατραϊκό ωδείο, μία
καταπληκτική φωνή που είναι έξω από τα σύνορα της Ελλάδας και για αυτό το λόγο
συμμετέχει στην ταινία. Με όλη την σημασία της λέξεως, η κοπέλα αυτή είναι
καλλιτέχνης.
Χρήστος: Μαζί είχαμε γράψει ένα κοινωνικό τραγούδι. Έχοντας γράψει τους
στίχους εδώ και πάρα πολλά χρόνια, κανένας δεν μπορούσε να μου δώσει
μουσική πάνω σε αυτό και όταν μου έστειλες το demo, είχα μείνει άφωνος.
Ήταν ωραίο το video clip που γυρίσαμε.
Γιάννης: Καταπληκτικό ήταν και σε ευχαριστώ που μου εμπιστεύτηκες αυτό το
τραγούδι, ένα ελληνικότατο κομμάτι που πάει πολύ καλά. Με ενέπνευσαν οι στίχοι
σου για αυτό και μπόρεσα να γράψω μουσική. Χτυπάει στην καρδιά του Έλληνα.
Χρήστος: Μπορώ να πω ότι είσαι από τους λίγους δασκάλους που δεν θέλεις
η φωνή του τραγουδιστή να διαφέρει από αυτή που θα βγει στο live.
Γιάννης: Μου αρέσει να ηχογραφώ περισσότερο φυσικά αναλογικά. Στα όργανα
χρησιμοποιώ πραγματικά όργανα όχι plug-in, όχι virtual instruments, όχι λούπες,
είναι φυσικά. Βγαίνει μία πιο ζωντανή αίσθηση. Όσον αφορά τις φωνές, δεν
χρησιμοποιώ ποτέ autotune, μπορούμε να το γράψουμε πολλές φορές και να
διαλέξουμε το καλύτερο. Η δική μου άποψη είναι ότι το autotune αλλοιώνει τη φωνή
και ένας τραγουδιστής γράφοντας ένα κομμάτι που θα είναι τέλειο σε μία
ηχογράφηση, θα διαφέρει όταν θα το πει ζωντανά. Μέσα από την ηχογράφηση θα
πάρει και πράγματα σαν φωνή, θα συνηθίσει ώστε να το πει σωστά και να μην
εφησυχαστεί ότι θα το φτιάξει ο ηχολήπτης και θα διορθωθεί.
Χρήστος: Όταν γίνεται ένα live, ένας τραγουδιστής εκφράζεται τελείως
διαφορετικά από ότι σε ένα CD και απορούμε μετά γιατί η φωνή του είναι έτσι
ενώ στο ζωντανό είναι αλλιώς.
Γιάννης: Κάποιος που είναι μουσικός, κάποιος που είναι ηχολήπτης θα καταλάβει ότι
ένα κομμάτι είναι επεξεργασμένο ψηφιακά. Θα καταλάβει ότι είναι επίπεδο. Δεν
πρέπει να γίνεται αυτό. Η φωνή πρέπει να είναι φυσική.
Χρήστος: Τα νέα παιδιά έχουν περισσότερη μουσική μόρφωση σε σχέση με
τους παλιούς. Όμως δεν έχουν ορθοφωνία, δεν παίρνουν σωστές ανάσες και
αυτό που με προβληματίζει αφού θες να λέγεσαι «επαγγελματίας
τραγουδιστής», γιατί δεν απευθύνεσαι στους ανάλογους καθηγητές για να
βγεις ένας σωστός τραγουδιστής;
Γιάννης: Οι παλιοί τραγουδιστές το είχαν έμφυτο. Όλα τα παιδιά τώρα έχουν βρει την
εύκολη λύση παίρνοντας ένα μικρόφωνο, έχοντας μία εμφάνιση και βγαίνουν. Όμως
αυτό δεν έχει συνέχεια. Για να έχει συνέχεια πρέπει να το παλέψεις, πρέπει να έχεις
το κεφάλι σου χαμηλά. Χρειάζεται ταπεινότητα, συνεχόμενη μάθηση. Ακόμα και εγώ
μαθαίνω, η μουσική δεν σταματάει, κανένας δεν τα ξέρει όλα. Ένας που είναι ψηλά
όταν πέφτει τσακίζεται και είναι δύσκολο να σηκωθεί, ένας όμως που είναι χαμηλά αν
πέσει σηκώνεται πιο εύκολα. Αυτό λέω και στους μαθητές μου.
Χρήστος: Φταίνε και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που έχουν δώσει στα
παιδιά μία ψεύτικη εικόνα.

Γιάννης: Όλα φταίνε ακόμα και τα talent show. Από τη μία δεν μπορείς να πεις στο
παιδί μην πας να το κυνηγήσεις, δεν υπάρχουν κυνηγοί ταλέντων πια. Όλοι κάνουν
παραγωγές μόνοι τους μήπως και μπορέσουν να σταθούν, δεν μπορώ να
ενοχοποιήσω ότι πάνε τα παιδιά εκεί. Από την άλλη όμως μένουν μόνο εκεί δηλαδή
πήγαν σε αυτό το παιχνίδι και ότι δήθεν πήραν από εκεί πράγματα. Όμως από εκεί
δεν παίρνεις τίποτα.
Χρήστος: Μήπως πρέπει να ξυπνήσουν τα παιδιά από αυτό το όνειρο; Γιατί
όλο αυτό είναι ένα όνειρο, δεν είναι πραγματικότητα.
Γιάννης: Το όνειρο είναι καλό όταν είναι σε σωστή βάση και να το κυνηγάμε. Για τα
παιδιά την ευθύνη την έχει το ίδιο τους το σπίτι ακόμα και ο περίγυρος τους. Όσοι
έχουν όμως μυαλό και το πιστεύουν αυτό που κάνουν, είναι καλλιτέχνες με παιδεία ή
θέλουν να αποκτήσουν παιδεία. Η μουσική είναι βίωμα, είναι τρόπος ζωής, για μένα
είναι ανάσα. Η μουσική είναι κάτι εγκεφαλικό, δεν πιάνεται, δεν βλέπεται, ακούγεται
και αισθάνεται, είναι συναίσθημα. Η μουσική είναι συμπαντική και δώρο θεού, είναι
χάρισμα. Αυτός που νιώθει τραγουδιστής, καλλιτέχνης, μουσικός πάντα κάτι κάνει
και δεν το αφήνει άρα όσοι ασχολούνται περιστασιακά το κάνουν μόνο για κάποιο
συμφέρον. Βλέποντας διάφορα βιντεάκια θα σου πω ότι φαίνεται αυτός που το κάνει
απλά για να το κάνει και ποιος δίνει την ψυχή του και το κάνει αληθινά. Αυτό που
λέω στους μαθητές μου είναι «εκφραστείτε ελεύθερα».
Χρήστος: Γιάννη μου να κλείσουμε αυτή την ωραία κουβέντα μας.
Γιάννης: Χρήστο μου ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτήν την όμορφη συζήτηση.

Επιμέλεια Κειμένου : Μαγουλιάνου Αλεξάνδρα