Η Ιουλία Καλλιμάνη, μια ταλαντούχα τραγουδίστρια, αναφέρεται στα παιδικά της χρόνια στο Αγρίνιο και στις δυσκολίες που αντιμετώπισε όταν έχασε τον πατέρα της σε μικρή ηλικία. Όπως είπε, “έχω δουλέψει αρκετά, αγαπώ πολύ τη δουλειά μου και φαντάζομαι ότι ο κόσμος κάτι ακούει”. Ο δρόμος για τη μουσική της καριέρα ξεκίνησε όταν ήταν μόλις 17 ετών, όταν συνειδητοποίησε ότι το τραγούδι ήταν ο τρόπος να εκφραστεί.

Μια κοπέλα με μακριά, κυματιστά μαλλιά και ένα ζευγάρι μάτια γεμάτα φως. Φορούσε ένα απλό, λευκό φόρεμα που ανέμιζε ελαφρά καθώς περπατούσε. Ήταν σαν να κινείτο σε αργή κίνηση, σαν να μην ανήκε σε αυτόν τον κόσμο.

Στην άκρη ενός λεπτού σχοινιού, ένας ακροβάτης ισορροπεί ανάμεσα στον ουρανό και τη γη. Κάθε του βήμα είναι ένας χορός με την ισορροπία, μια πράξη θάρρους και δεξιοτεχνίας.

Η μουσική αντηχούσε στους στενούς λιθόστρωτους δρόμους της παλιάς πόλης. Πολύχρωμα φώτα λαμπύριζαν πάνω από τις πλατείες, καθώς οι καρναβαλιστές χόρευαν ανέμελα, βυθισμένοι στη μαγεία της νύχτας. Ο αέρας μύριζε γλυκό κρασί και ζαχαρωμένα αμύγδαλα, ενώ οι μάσκες έκρυβαν πρόσωπα, αλλά όχι συναισθήματα.

Η απιστία δεν αποτελεί απλώς μια αρνητική στάση ή μια απότομη απόρριψη των παραδοσιακών αξιών, αλλά συχνά είναι το πρώτο βήμα σε ένα βαθύτερο ταξίδι αυτογνωσίας. Σε κάθε ανθρώπινη εμπειρία, η αμφιβολία και ο σκεπτικισμός μπορούν να λειτουργήσουν ως καταλύτες για την αναζήτηση της αλήθειας και την αναδιαμόρφωση του προσωπικού μας κόσμου.

Οι φράσεις που συχνά ακούμε στην αρχή μιας ερωτικής σχέσης μπορεί να ακούγονται εξαιρετικά ρομαντικές, αλλά μερικές φορές είναι απλώς υπερβολικές εκφράσεις χωρίς την ουσιαστική δέσμευση ή το βάθος που ίσως υποδηλώνουν.

Με τεράστια επιτυχία πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του βιβλίου:“Ο Μικρός Σχοινοβάτης” του ταλαντούχου συγγραφέα, Χρήστος Σπηλιοπουλος.Β, που πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις ΚΟΥΡΟΣ με εκδότη τον κ. Δημήτρης Φύκιρης.Η παρουσίαση διεξήχθη την Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου 2025, στη Σχολή Χορού «Περί χορού: Εμμέλεια» στην Πάτρα και ευχαριστούμε από καρδιάς για την εγκάρδια φιλοξενία.

Όταν μια μάνα δακρύζει

για το γλυκό της μωρό

Εκεί που οι άγγελοι γονατίζουν

Ζητώντας θεϊκή βοήθεια

Οι χαμένες ευκαιρίες είναι βαριές σαν τις σκιές του παρελθόντος. Κουβαλούν μαζί τους το «αν» και το «ίσως», τις σκέψεις που μας κάνουν να αναρωτιόμαστε τι θα γινόταν αν είχαμε επιλέξει διαφορετικά. Αλλά η μισή ζωή δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει άλλη μισή μπροστά. Οι ευκαιρίες που χάθηκαν μπορεί να έγιναν μαθήματα, μπορεί να έστρωσαν το δρόμο για κάτι άλλο, που τότε δεν φαινόταν. [...]