Η απιστία δεν αποτελεί απλώς μια αρνητική στάση ή μια απότομη απόρριψη των παραδοσιακών αξιών, αλλά συχνά είναι το πρώτο βήμα σε ένα βαθύτερο ταξίδι αυτογνωσίας. Σε κάθε ανθρώπινη εμπειρία, η αμφιβολία και ο σκεπτικισμός μπορούν να λειτουργήσουν ως καταλύτες για την αναζήτηση της αλήθειας και την αναδιαμόρφωση του προσωπικού μας κόσμου.

Οι φράσεις που συχνά ακούμε στην αρχή μιας ερωτικής σχέσης μπορεί να ακούγονται εξαιρετικά ρομαντικές, αλλά μερικές φορές είναι απλώς υπερβολικές εκφράσεις χωρίς την ουσιαστική δέσμευση ή το βάθος που ίσως υποδηλώνουν.

Με τεράστια επιτυχία πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του βιβλίου:“Ο Μικρός Σχοινοβάτης” του ταλαντούχου συγγραφέα, Χρήστος Σπηλιοπουλος.Β, που πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις ΚΟΥΡΟΣ με εκδότη τον κ. Δημήτρης Φύκιρης.Η παρουσίαση διεξήχθη την Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου 2025, στη Σχολή Χορού «Περί χορού: Εμμέλεια» στην Πάτρα και ευχαριστούμε από καρδιάς για την εγκάρδια φιλοξενία.

Όταν μια μάνα δακρύζει

για το γλυκό της μωρό

Εκεί που οι άγγελοι γονατίζουν

Ζητώντας θεϊκή βοήθεια

Οι χαμένες ευκαιρίες είναι βαριές σαν τις σκιές του παρελθόντος. Κουβαλούν μαζί τους το «αν» και το «ίσως», τις σκέψεις που μας κάνουν να αναρωτιόμαστε τι θα γινόταν αν είχαμε επιλέξει διαφορετικά. Αλλά η μισή ζωή δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει άλλη μισή μπροστά. Οι ευκαιρίες που χάθηκαν μπορεί να έγιναν μαθήματα, μπορεί να έστρωσαν το δρόμο για κάτι άλλο, που τότε δεν φαινόταν. [...]

Από την πρώτη στιγμή που τα βλέμματά τους συναντήθηκαν, κάτι άλλαξε μέσα τους. Δεν χρειάστηκαν λέξεις για να καταλάβουν πως οι ψυχές τους είχαν βρει η μία την άλλη. Περνούσαν ώρες ατελείωτες μαζί, περπατώντας στις αμμουδιές, μιλώντας για βιβλία, μουσική, για τα όνειρά τους. Γελούσαν δυνατά, κοιτούσαν τα αστέρια και έκαναν σχέδια που δεν ήξεραν αν θα πραγματοποιηθούν.

Του ξεπεσμού είναι η μοίρα μου

Σεργιάνι να γυρίζω

Κι όλες τις όμορφες καρδιές

Να τις καταμαυρίζω

Εσύ όμως γιατί

Γιατί Κυρά μου δεν με διώχνεις;

Γιατί με θωρείς και με κρατείς τόσο σφιχτά από τον ώμο;

Η αλήθεια είναι ότι είμαστε δυνατοί αλλά κουρασμένοι.           

Κουρασμένοι να είμαστε δυνατοί θέλοντας να κάνουμε πάντα το σωστό.
Δυνατοί να αντιμετωπίζουμε τους δαίμονες και τους φόβους μας κάθε μέρα .
Δυνατοί να κοιτάμε κάποιον που μας  έσπασε και να τον συγχωρούμε!
Δυνατοί για να βοηθούμε τους άλλους ακόμα κι όταν δεν καταλαβαίνουμε
ότι και εμείς είμαστε αυτοί που χρειαζόμαστε μερικές φορές βοήθεια.

Η νοσταλγία είναι ένα συναίσθημα που μας συντροφεύει σε όλη μας τη ζωή, άλλοτε ως μια γλυκιά ανάμνηση κι άλλοτε ως ένας μικρός πόνος που φέρνει στο νου στιγμές που δεν θα ξαναγυρίσουν. Είναι η αόρατη γέφυρα που ενώνει το παρελθόν με το παρόν, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να επιστρέψουμε νοερά σε εποχές που μας χάρισαν χαρά, ασφάλεια, αγάπη.